Hz Mevlana’nın büyük eseri Mesnevi’de daha kısa olarak anlatılan bu hikâyeyi ben biraz uzatarak anlatıyorum.

Tilkiyle yılan arkadaş olmuş ve yağmurlu bir havada birlikte bir yolculuğa çıkmışlar. Bir müddet sonra bir nehrin kıyısına gelmişler. Yolculukları gereği gidecekleri yer de nehrin karşı kıyısında kalıyormuş. Gün boyu yağan yağmurdan dolayı nehrin suları kabarmış ve geçecekleri köprü de şiddetle akan nehrin sularından hasar görüp, kullanılamaz hale gelmiş. Köprüden geçemeyeceklerini anlayan iki kafadar karşı kıyıya geçmek için nehrin daha sığ bir yerini bulmuş ve oradan geçmeye karar vermişler
Fakat tam suya girdikleri sırada yılan, tilkiye:

“Tilki kardeş! Ben yüzme bilmem, üstelik benim cüssem çok küçük su beni sürükler, alır götürür. Ne olur! beni sırtına alsan da beline dolanıp güvenle karşı kıyıya beraber geçsek!” diye yalvarmış. Tilki biraz düşünmüş, bu yılan tabiatı gereği çok sinsi, ne olur ne olmaz, deyip kafasında bir plan yapmış.DEVAMINI GÖR-MEK VEYA OKU’MAK İÇİN FOTOĞ/RAFININ ÜZERİNE TIK/LAYİP DİĞER SAYFAYA GEÇEBİLİRSİNİZ..